Reflectie

Ijsjes, de geur van zonnebrand, de zomervakantie is echt bijna in zicht. Dit betekent (eindelijk) het einde van het schooljaar, en in de vijfde ook specifiek ; het afsluiten en het einde van CKV. Twee jaar lang heb ik dit vak gevolgd, ik heb een hoop geleerd, over kunst en cultuur maar vooral ook over mezelf. Zo wist ik in het begin niet eens wat het vak CKV nou inhield, ik was natuurlijk aan beeldende vorming gewend van de onderbouw en dacht dat CKV hetzelfde zou zijn ; beetje tekenen, beetje schilderen. Echter werden mijn verwachtingen overtroffen; CKV is veel meer dan dit, je leert veel meer over de achtergrond van het kunstgedeelte waarmee je bezig bent, daarnaast doe je ook veel meer aan andere activiteiten met betrekking tot kunst en cultuur. Zoals het bezoeken van operavoorstellingen (straks hierover meer) en het zelf uit gaan op onderzoek.

Wat ik me vooral nog herinner van het eerste jaar CKV, in de vierde klas, is dat we vooral veel deden aan het maken van powerpoints (allemaal te bekijken onder het kopje ‘’powerpoints’’) en presentaties geven. De eerste opdracht was de Zaanse Huisjes opdracht, waarbij ik heb geleerd op een andere manier te kijken naar de architectuur in onze omgeving. Bij de herfst fotografieopdracht kwam ik voor het eerst aanraking met fotografie bij CKV, het was in het begin nog allemaal vrij knullig en het draaide niet echt om de fotografietechniek, bij de laatste opdracht van dit schooljaar kwam dit juist meer naar voren, ik kon zien dat ik wel echt mijn techniek kon verbeteren toen ik er meer over geleerd had. Mijn favoriete opdracht van de vierde klas was de workshop opdracht, hierbij kon je echt zelf je eigen idee gebruiken en tot uitvoering brengen met de klas, om ze zo iets bij te brengen over jouw onderwerp. Ik deed het samen met Emma en Frestha over sprookjes, waarna we de rest vervolgens een scene uit Roodkapje lieten herschrijven in verschillende stijlen, het zelf geven van een workshop heeft me geleerd zelf dingen te organiseren, een skill die later goed van pas kan komen.

Dat we ook een operavoorstelling hebben bezocht blijft toch wel echt het hoogtepunt van CKV, normaal gesproken zou ik dit namelijk nooit gedaan hebben, maar door CKV heb wel de kans gekregen om dit eens mee te maken. Het was zeer indrukwekkend, vooral door het decor en het harde stemgeluid van de operazangers, het was een kans die ik nooit had willen missen. Aan de andere kant heb ik ook wat van deze ervaring geleerd, namelijk dat ik mijn geduld moet verbeteren, ik vond het erg moeilijk om de hele voorstelling mijn hoofd er bij te houden, het was een leuke ervaring maar ik weet nu dat het toch niet zo bij mij past, goed om te weten.

Dit schooljaar vond ik het juist fijn dat we ook weer wat praktische opdrachten deden, waarbij we zelf een invulling konden maken van hoe we dit wilden doen. Met de Mondriaan opdracht werden we helemaal vrijgelaten, wat ik erg fijn vond, hoe minder regels waaraan je je moet houden voor een opdracht hoe beter, zo komt echt de creativiteit tot de vrije loop. Het onderzoek doen vond ik echter wel vrij lastig en niet zo leuk om eerlijk te zijn, ik ben liever praktisch dan theoretisch bezig. Dat we dit jaar de fototentoonstelling ‘’Streets of the world’’ bezocht hebben en we hierbij ook een lezing kregen van de fotograaf Jeroen Swolfs was echt super! Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in verschillende landen en culturen en bij deze tentoonstelling kwam dat samen tot een mooi geheel. Ik heb weer veel hiervan geleerd en vanuit hetzelfde oogpunt (de camera had namelijk altijd dezelfde horizon) toch weer een nieuwe blik gekregen. De leukste opdracht van dit schooljaar vond ik zeker weten het cultureel portret, je moest hier namelijk op een creatieve manier laten zien wie je nou eigenlijk bent, ik heb heel veel plezier gehad in deze opdracht en ben ook meer nader tot mezelf gekomen, want wie ben ik nou eigenlijk?

Wat ik natuurlijk had kunnen verbeteren dit schooljaar was mijn planning, ik ben een enorme chaoot en ik heb een 10 voor uitstelgedrag, dit heeft wel weer tot wat stress geleid. Altijd bij reflectie komt dit punt weer naar voren, maar zolang ik tevreden ben met het eindresultaat neem ik de bloed, zweet en tranen die soms erbij komen kijken voor lief.

Al met al ben ik blij dat ik twee jaar CKV heb gehad, het heeft me zeker geholpen nieuwe dingen te ontdekken en heeft me kansen geboden zoals de operavoorstelling. Ik heb weer wat algemene kunstontwikkeling opgedaan en ben weer lekker creatief in de weer geweest. Het was daarnaast fijn om praktische en ontspannende dingen te doen bij CKV dan in plaats van alleen maar droge stof leren zoals bij andere vakken. Helaas komt aan alles een einde.. CKV tot ziens! Het is nu eindelijk tijd voor ijsjes en stranddagen!